68 KUŞAĞI VE FİLİSTİN -1 / Soner Yalçın

Brezilya, Peru, Şili, El Salvador ve Ekvador büyükelçilerini İsrail’den geri çağırdı. Şili ayrıca İsrail’le olan bütün ekonomik ilişkilerini kestiğini duyurdu. Küba ve Bolivya ise İsrail’i terörist devlet ilan etti. Evet, solcu hükümetler Gazze’ye vahşet uygulayan İsrail’e böyle tepki gösterdi. Ya İslamcı hükümetler? İsrail’in Filistin’e saldırıları karşısında neden sessizler? Aslında bu, dün de böyleydi. Filistin halkının gerçek yoldaşları hep devrimciler oldu. Tıpkı Türkiye’deki gibi… Nasıl mı?

Ta­rih: 6 Ha­zi­ran 1967 İs­tanbu­l’­da­ki dev­rim­ci genç­lik ör­güt­le­ri bir gün ön­ce baş­la­yan Arap-İs­ra­il sa­va­şı­na da­ir tep­ki­le­ri­ni, ya­yın­la­dık­la­rı bir bil­di­riy­le or­ta­ya koy­du.

“A­rap ül­ke­le­ri­ni des­tek­le­dik­le­ri­ni­” dek­la­re eden genç­ler, ge­rek­çe­le­ri­ni şöy­le sı­ra­la­dı:

“Çün­kü bu sa­vaş, yok­sul Arap ül­ke­le­ri­nin sal­dır­gan İs­ra­il’­e kar­şı yap­tı­ğı ba­ğım­sız­lık sa­va­şı­dır. Bu sa­va­şın kı­sa za­man­da ba­rı­şa ulaş­ma­sı, hak­lı­la­rın sal­dır­gan­lar kar­şı­sın­da hak­la­rı­nı el­de et­me­si­ne bağ­lı­dır. Bu sa­va­şın uza­ma­sı, Or­ta­do­ğu ül­ke­le­ri­nin de­ğil, pet­rol sö­mü­rü­sü­nü sür­dür­mek is­te­yen ve iki ta­ra­fa da si­lah sa­tan em­per­ya­list­le­rin ya­ra­rı­na­dır.”

Bil­di­ri­de bir nok­ta özel­lik­le vur­gu­lan­dı:

“Tür­ki­ye­’de­ki üs ve te­sis­ler, Arap ül­ke­le­ri­ne kar­şı kul­la­nıl­ma­ma­lı­dır.”

O gün­ler­de…

Tür­ki­ye­’de­ki üni­ver­si­te­ler­de eği­tim gö­ren Fi­lis­tin­li, Su­ri­ye­li, Irak­lı ve Ür­dün­lü öğ­ren­ci­ler yar­dım için ül­ke­le­ri­ne dö­nü­yor­du. Tıp fa­kül­te­sin­de oku­yan­lar yan­larına çe­şit­li tıb­bi araç ve edi­ne­bil­dik­le­ri ilaç­la­rı da ala­cak­tı.

Sa­de­ce on­lar de­ğil­di…

Filistin’deki İlk Şehit

Or­ta­do­ğu­’da ya­şa­nan­lar Tür­ki­ye dev­rim­ci genç­li­ği­nin de en önem­li gün­dem mad­de­le­rin­den­di.

Tür­ki­ye­’de­ki dev­rim­ci­ler 1968 yı­lın­da Fi­lis­ti­n’­e des­tek için yo­la ko­yul­du. Da­ha genç­li­ği­nin ba­ha­rın­da olan 18 ya­şın­da­ki Ab­dül­ka­dir Ya­şar­gün (Kod adı Musta­fa Ke­mal idi; Fi­lis­ti­n’­de El Fe­tih saf­la­rı­na de­ği­şik ulus­lar­dan ka­tı­lan di­re­niş­çi­le­re ge­nel­lik­le ken­di ulu­sal kah­ra­man­la­rı­nın ad­la­rı­nın kod adı ola­rak ve­ril­me­si adet­ten­di) ile 19 ya­şın­da­ki Mus­ta­fa Çe­lik ilk isim­ler­di. Tür­ki­ye İş­çi Par­ti­si­‘ne üye bu iki ce­sur yü­rek, ka­çak yol­lar­dan git­tik­le­ri Fi­lis­ti­n’­de ça­tış­ma­la­ra ka­tıl­dı; Mus­ta­fa Çe­lik şe­hit düş­tü. Bu Türk dev­rim­ci­le­ri­nin Fi­lis­ti­n’­e ver­dik­le­ri ilk şe­hi­t’­ti…

Deniz Gezmiş Filistin’e Gidiyor

Kuş Adası’na Değil Filistin’e

Ta­rih: 19 Ka­sım 1968

Türk So­lu der­gi­si­nin (şim­di­ler­de ay­nı isim­le ya­yın­la­nan pa­çav­ray­la hiç­bir il­gi­si yok­tur) 13. sa­yı­sın­da De­niz Gez­mi­ş‘­in şu sa­tır­la­rı var­dı:

“Az­ge­liş­miş dün­ya halk­la­rı em­per­ya­liz­me kar­şı bir sa­vaş ve­rir­ken genç­lik bu­nun dı­şın­da ka­la­maz. Biz dai­ma ezi­len­ler­den ya­na çık­mak zo­run­da­yız. Eğer bi­zim kav­ga­mız an­ti­em­per­ya­list kav­ga­nın pa­ra­le­lin­de yü­rü­mez­se, ayak­la­rı­mız ha­va­da ka­lır. Dev­rim­ci genç­lik, Ame­ri­kan em­per­ya­liz­mi­ne ve opor­tü­niz­mi­ne kar­şı du­ran genç­lik­tir. On­la­rın gö­re­vi, sa­yı­sı­nın az­lı­ğı­na, düş­ma­nın çok­lu­ğu­na bak­ma­dan, Ame­ri­kan em­per­ya­liz­mi­ne kar­şı so­nu­na ka­dar dö­vüş­mek­tir. O, en iyi bi­çim­de ka­rar ve­ren ve uy­gu­la­yan­dır. O, boş ge­ce­le­ri­ni de­ğil, boy­lu bo­yun­ca öm­rü­nü bu kav­ga­ya ve­ren­dir. Ya­şa­sın Ba­ğım­sız­lık Sa­va­şı Ve­ren Dün­ya Halk­la­rı! Ya­şa­sın Tam Ba­ğım­sız Tür­ki­ye.”

De­niz Gez­miş, ya­zı­sın­da ver­di­ği sö­zü biz­zat ken­di tu­ta­cak ve em­per­ya­liz­me kar­şı sa­vaş ve­ren­le­rin ya­nı­na gi­de­cek­ti.

Evet…

1969 Ha­zi­ran ayı­nın son gün­le­ri…

De­niz Gez­miş ai­le­si­ne Ku­şa­da­sı­’n­da ça­dır kam­pı­na git­ti­ği­ni söy­le­di.

Hal­bu­ki Ci­han Alp­te­kin, Ömer Erim Sü­er­kan, Fa­dıl Ha­san, Kuy­dul Tu­ran ve Yu­suf Kü­pe­li­‘nin de ara­la­rın­da ol­du­ğu yol­daş­la­rıy­la Fi­lis­ti­n‘­e git­mek için yo­la çık­tı.

Va­liz­le­rin­de dört si­lah ve on­lar­ca ki­tap var­dı.

İlk du­rak Su­ri­ye ol­du. Bu­ra­da, Fi­lis­tin De­mok­ra­tik Halk Kur­tu­luş Cep­he­si (FDHKC) üye­si olan Abu Sü­ley­man ile ta­nış­tı­lar; kı­la­vuz­la­rı ola­cak­tı.

FKF Ge­nel Baş­ka­nı Yu­suf Kü­pe­li o yol­cu­lu­ğu, 68 ku­şa­ğı hak­kın­da araş­tır­ma­la­rıy­la bi­li­nen Tur­han Fe­yi­zoğ­lu­’nun “De­niz­ler ve Fi­lis­ti­n” ki­ta­bın­da söy­le an­lat­tı:

“Bir ara­ba­ya at­la­ya­cak ve sı­nır­da ak­ra­ba­la­rı­nın ol­du­ğu bir kö­ye gi­de­cek­tik. Tam sı­nır­dan gi­den bir is­tas­yo­na ine­cek, gar me­mu­ru­na adam ba­şı­na 10 TL ve­rip kar­şı­ya ge­çe­cek­tik. O ağır va­liz­ler­le kar­şı­ya ge­çip 600-700 met­re­lik ha­fif bir yo­ku­şu çık­tık­tan son­ra te­pe­nin üze­rin­de bir eve gir­dik. İçe­ri­de en­ta­ri­li iki üç adam var­dı. Bi­raz son­ra bir ara­zi ara­ba­sı gel­di. Biz­le­ri al­dı. Bir ki­lo­met­re ka­dar son­ra kü­çük bir kö­yün için­den geç­tik. Fı­rat ke­na­rı­na, bir sa­lın bağ­lı ol­du­ğu ye­re dek gel­dik. Ara­ba bi­zi bı­rak­tı. Bek­le­dik. Sa­la bin­dik ve kar­şı­ya geç­tik. Yi­ne yüz met­re­lik bir yo­ku­şu çık­tık­tan son­ra Ha­lep, Ha­ma, Hu­mus üze­rin­den De­mas­ku­s’­a (Şa­m’­a) gi­den ka­ra­yo­lu­nun ke­na­rı­na çık­tık. Ara­ba­la­ra işa­ret et­me­ye baş­la­dık. So­nun­da es­ki bir tak­si dur­du. Şo­för, için­de ne ol­du­ğu­nu an­la­ya­ma­dı­ğı ağır va­liz­le­ri ba­ga­ja koy­du. Ara­ba­nın içi­ne sı­kış­tık ve gaz­la­dı…”

Savaş başladığında…

Kısa bir süre sonra taksinin önü bölgedeki Suriyeli milislerce kesildi.  Valizler açıldı ve silahlar görüldü. Gözaltına alındılar. 

Tam o an  Deniz Gezmiş slogan atmaya ve marş  söylemeye başladı.

Önce Halep’te  dört gün,  daha sonra Şam’da on iki gün gözaltında tutuldular.

Karar verdiler;  gerçeği, yani neden orada olduklarını söyleyeceklerdi.

İşe yaradı. 

Deniz Gezmiş Filistin’de Che’yi Anlatıyor

Denizlerin saflarına katılmayı planladığı  Filistin Demokratik Halk Kurtuluş Cephesi’nin adamları, Türkiye’den desteğe gelen  bu  gençleri  gözaltından çıkardı.

Önce Şam’da örgüt kimlikleri verildi. Sonra el konulan kitap ve silahları…

Artık Amman’daki Filistin kampındaydılar.

Deniz Gezmiş ısrarla FDHKC  lideri Naif Havatme  ile görüşmek istiyordu.  Bu dileği üçüncü gün gerçekleşecekti.

Deniz Gezmiş Che’yi anlatmaya başladı. Havatme çocuğu yaşındaki bu ateşli ve heyecanlı genci büyük bir anlayışla, gülümseyerek dinledi.

Filistin kampında birçok ülkeden gelmiş gençler vardı. Bir yandan konferanslara katılıyor bir yandan da silah kullanmasını öğreniyorlardı.

Yani hayallerindeki devrim için hem teorik hem de pratik eğitim alıyorlardı.

Zira gerillalar gibi yaşamayı öğrenmek için, üzerlerindeki elbise ve botlarla uyudular.

Günler böyle geçti.

Yorucu bir eğitimden geçtiler. Başta Filistinliler olmak üzere dünyanın çeşitli yerlerinden gelen genç devrimcilerle sohbetler ettiler. Tartışmalar da yok değildi; Deniz Gezmiş bir Fransız sosyalisti ile sürekli atıştı.

Ve…

Yaklaşık 1 aylık aylık eğitimin sonunda, Ağustos ayında aynı yollarla Türkiye’ye geri döndüler.

Yeni bir İsrail Savaşı’na bir Nefer olarak hazırdılar;  haber gelince Filistin Cephesi’ne koşacaklardı. Ancak…

1973’te Yom Kippur Savaşı başladığında Deniz Gezmiş idam edileli 1,5 yıl olmuştu…

Soner YALÇIN

Kaynak: Filistin’in Devrimci Türk Fedaileri, 3 Ağustos 20014, odatv4.com/makale/filistinin-devrimci-turk-fedaileri-0308141200-62589

Yazının devamını okumak için aşağıdaki bağlantıya tıklayınız.